က်ေနာ္.......... ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့တိမ္ၿပာေတြကို
ဗလာရင္ဘက္တစ္စံုနဲ ့ေငးၾကည့္ေနရင္း
အတိတ္ကခါးသီးတဲ့ဒဏ္ရာေတြကို
ၾကိတ္မွိတ္လုိ ့ကုစားေနခဲ့...။
က်ေနာ္.......... ေအးစက္ေနတဲ့ေကာ္ဖီခါးတစ္ခြက္ကို
အသက္မပါတဲ့ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုနဲ ့ေသာက္္သံုးရင္း
လွပတဲ့အနာဂတ္တစ္ခုကို
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းအၿပည့္နဲ ့ေစာင့္စားေနခဲ့...။
က်ေနာ္.......... ကံတရားရဲ ့ေဖးမမႈေအာက္မွာ
အသက္၀င္လႈပ္ရွားလာတဲ့
ႏွလံုးသားရဲ့ရင္ခုန္သံကို
December 6 မွာ
ၿပန္လည္ကာနားေထာင္ခဲ့ရေပါ့.....။
No comments:
Post a Comment